Bł. Paweł Giustiniani urodził się w 1476 r w Wenecji w wielodzietnej rodzinie patrycjuszowskiej. Na chrzcie otrzymał imię Tomasz. Całą swoją młodość spędził na pobieraniu nauk i studiowaniu .Bardzo lubił w samotności czytać o Senece i Cyceronie. Namiętnie czytał i rozważał Pismo Święte, aby zwrócić się bardziej ku Bogu. Nie cieszyły go uciechy ówczesnego świata.

W 1510 roku mając 34 lata wstąpił do eremu Camaldoli. Półtora roku później złożył śluby i przyjął imię zakonne Paweł. W zakonie bardzo dużo rozmyślał, obserwował życie współbraci i rozważał jaką drogą powinien iść dalej by być sam na sam z Bogiem. Giustiniani w zakonie wykazywał się nie tylko ogromną wiedzą, ale także wielką aktywnością i silną osobowością. Szybko został zauważony przez przełożonych. Odrzucał jednak wszystkie propozycje wyróżnienia i nie przyjmował proponowanych mu funkcji. Wkrótce dołączył do niego przyjaciel z młodości Quairini. Wspólnie zaangażowali się w dzieło zreformowania całego zakonu kamedulskiego. W 1518 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Po roku został wybrany majorem. Tym razem przyjął powierzoną mu funkcje z nadzieją, że pomoże mu w planowanych pracach reformatorskich. Bardzo starał się w tym okresie wprowadzić ściślejsze reguły życia w zakonie. Po okresie bezskutecznych wysiłków ponoszonych na polu reformy życia pustelniczego w 1520/21 roku zrezygnował z funkcji przełożonego. Opuścił Camaldoli i za zgodą papieża udał się w poszukiwaniu życia prawdziwie samotnego, surowego i ubogiego. Osiadł w górskiej pustelni. Wraz z gromadzącymi się wokół niego uczniami założył w 1524 roku Towarzystwo Pustelników św. Romualda, przemianowane z czasem w Kongregację Pustelników Kamedułów Góry Koronnej zatwierdzonej przez papieża Klemensa VII. Zmarł w wieku 52 lat.

Paweł Giustiniani zostawił po sobie 12 tomów manuskryptów; korespondencji, traktatów i zapisków duchowych. Wszystkie jego prace zawierają spuściznę o wielkiej wartości historycznej jak również pogłębione nauczania dotyczące życia wewnętrznego. Nauka Giustinianiego przetrwała przede wszystkim w jego zgromadzeniu i jest nadal źródłem bogactwa z którego jego kongregacja czerpie natchnienie do życia sam na sam z Panem Bogiem. Dzieła Giustinianiego składają się razem na całościową doktrynę życia pustelniczego.

Bł. Paweł Giustiniani jest odnowicielem przedsięwzięć życia pustelniczego św. Romualda. Łącząc swych eremitów w kongregacje nadał tej formie życia stabilność, która pozwoliła im trwać do dzisiejszych czasów.